W ramach projektu „Grydaktyka, czyli edukacja poprzez gry”, którego celem jest popularyzacja wykorzystania gier komputerowych w edukacji badaliśmy sposób wykorzystania gier poważnych w edukacji szkolnej małopolskich placówek oświatowych.
Badania były próbą odpowiedzi na pytania, w jakie gry grają na co dzień uczniowie, czy są wśród nich gry edukacyjne i jakie, ile czasu spędza młodzież na graniu w sieci oraz czy młode pokolenie dostrzega sens wykorzystywania w edukacji gier i ewentualnie jakie mogłyby to być gry.
Badanie przeprowadzone zostało również wśród nauczycieli małopolskich szkół, a jego celem było uzyskanie informacji na temat wpływu gier komputerowych na proces kształcenia i rozwój społeczno-emocjonalny dzieci i młodzieży. Badaliśmy sposób wykorzystywania przez nauczycieli gier poważnych w edukacji oraz ich wpływ na efektywność procesu uczenia się. Uzyskaliśmy informację dotyczącą postrzegania przez nauczycieli zasadności stosowania gier edukacyjnych w szkole oraz ich ewentualną gotowość do ich zastosowania na poszczególnych zajęciach lekcyjnych.
Wnioski
Gry, podobnie jak wszystkie inne rzeczy zostały wymyślone dla ludzi i jeśli korzysta się z nich świadomie, czyli z umiarem i rozwagą – nie przynoszą szkody. Co więcej, mają wiele zalet. Ze względu na swoją wielowymiarowość i złożoność, gry wymagają od swoich użytkowników rozwiązywania niekiedy bardzo skomplikowanych problemów. Badania potwierdzają, że osoby grające w gry potrafią przyswoić znacznie więcej informacji, a także na dłużej je zapamiętują oraz stają się bardziej inteligentne. Ponadto gry komputerowe silnie stymulują mózg, uczą szybkości reakcji, logicznego myślenia, łączenia oraz analizowania zdobytych informacji w celu wskoczenia na kolejny poziom gry i zdobycia punktów. Kolejną ich zaletą jest rozwijanie wyobraźni przestrzennej. Gry logiczne i pamięciowe pomagają ćwiczyć refleks, percepcję i koordynacją motoryczną. Z kolei gry strategiczne bądź ekonomiczne, uczą podejmowania decyzji i rozwiązywania sytuacji problemowych. Także gry internetowe, popularnie zwane „sieciówkami” mają korzystny wpływ na graczy i uczą ich umiejętności planowania, zdolności przywódczych, komunikacyjnych i interpersonalnych. W tego typu grach, gracze przeważnie organizują drużyny, zmuszeni są do współpracy z innymi uczestnikami, ustalania strategii działania i przewidywania następnego ruchu ze strony przeciwnika. Niewątpliwie gry komputerowe uczą również cierpliwości, ponieważ nie od razu daje się poznać mechanizmy, jakie nią rządzą. Nabyte umiejętności gracze mogą wykorzystać w sytuacjach realnych.
Gry edukacyjne odgrywają znaczącą rolę procesie kształcenia i ułatwiają go, dzięki temu, że spełniają role: motywacyjną – motywują gracza; symulacyjną – symulują rzeczywiste sytuacje, imitują pewne doświadczenia, które mogą zostać wykorzystane w praktycznym, codziennym życiu; ułatwiającą – ułatwiają zrozumienie skomplikowanych procesów i struktur teoretycznych np. algorytmów w matematyce, dzięki podejmowaniu odpowiednich strategii w grze. Gry komputerowe – edukacyjne wspomagają koordynację psychoruchową, uczą taktycznego myślenia, szybkiego reagowania w określonych sytuacjach i dostrzegania szczegółów. Te umiejętności można wykorzystać w wielu codziennych sytuacjach, np. przy prowadzeniu samochodu lub też na zarządzaniu sprzętem komputerowym i bazami danych, gry symulacyjne – używane są do celów szkoleniowych, uczą zarządzania oraz mogą być pomocne w rozwiązywaniu zadań problemowych w szkole. Gry strategiczne – mogą zostać wykorzystane w realnych sytuacjach, w których trzeba przyjąć odpowiednią taktykę i umieć przewidzieć ruch partnera (np. gra w brydża). Osobną grupę stanowią gry, które zaliczyć można do podgatunku gier edukacyjnych, np. gry matematyczne czy nauka pisania.
Raport z badań
